Jan Klein

Ik ben sinds de zomer van 2003 buitengewoon ambtenaar van de burgerlijke stand. Vind het een uitdaging om een klein of groot publiek op gevatte wijze toe te spreken. En áán te spreken, natuurlijk.

Het spreken gaat me gemakkelijk af en ik deins niet terug voor gevatte opmerkingen, wanneer het publiek daar geschikt voor is. Het gaat om interactie. Zo heb ik al regelmatig oudejaarsconferences gehouden voor de tennisvereniging waar ik ook vrijwilligerswerk voor doe. Het is leuk om de lachers op je hand te hebben. Ja, ik houd nu eenmaal wel van een feestje. Natuurlijk heb ik ook een serieuze kant. Trouwen is naast een feestelijk gebeuren ook een zeer plechtig moment. Stilstaan bij de liefde en deze bevestigd zien is geen alledaagse bezigheid.

Kameraadschap...
Als het woord huwelijk of trouwen niet zou bestaan, zou ik deze afspraak die mensen met elkaar maken zo omschrijven: Kameraadschap. Dat is voor mij het woord dat de hele lading van het huwelijk dekt. Liefde of verliefdheid kan overgaan, maar kameraden blijf je voor het leven. Naast liefde, is het belangrijk dat mensen dát voor elkaar voelen. Vrienden voor het leven zijn, dat is waar het om gaat.

...en respect
Ik vergelijk het woord kameraadschap met respect. Mensen hebben het vaak over respect. Daar is natuurlijk niets mis mee. Maar bij een huwelijk is het woord zo kil, zo afstandelijk. Het lijkt of er met respect een afstand tussen mensen gemaakt wordt. Kameraadschap brengt de mensen juist dicht bij elkaar. In dat woord voel je de liefde tussen 2 mensen. En natuurlijk maakt respect daar een deel van uit.